Bebek arabasi yazimdan sonra epey bir ara verdim. Dogumdu bebeklerle yasama alismakti derken epey vakit harcadik. Bundan sonra daha farkli yazilarla karsinizda olmayi umuyorum.
Ikiz kizlarimiz 22 Mayis'ta 35 haftalik olarak dunyaya geldiler. Su anda 4 ay 20 gunlukler. Hersey yolunda ve keyifler yerinde. Dogumu Turkiye'de yapip bebekler 3.5 aylikken Bahreyn'e donduk.
Bebek bakmak gercekten cok sabir ve enerji gerektiren bir durumken ikiz bebeklerle gecen ilk 2.5 ay cidden yorucuydu; ama, bebeklerdeki bitmez tukenmez merak, mutluluk ve de heyecani gorunce gun icerisinde yorgunluktan eser kalmiyordu. Cok sukur ki major pek sorun olmadan su gune geldik.
Sikayetci oldugumuz tek konu, pek cok yeni ebeveynin katilacagi gibi, uyku sorunuydu. Bizde iki sorun var muhtemelen birbiriyle baglantili. Ilk sorun kucakta uyumakti. Bebeklerinin uzerine titreyen diger bir cok anne baba ve yakinlar gibi biz de bebeklerimizin kucakta uyumaya alismasina ve her gik dediklerinde yanlarinda bitmeye engel olamadik. :) Turkiye'deyken bebekleri tasiyacak kucak coktu ama Bahreyn'e gelince ben ve evdeki yardimci haric gun icinde kimse olmuyor, aksamlari da zaten butun gun calisan esimden boyle bir istekte bulunmak sacma geliyordu. Kisacasi gun icinde saatlerce memede (tahmin edeceginiz uzere emzik kullanmiyoruz, artik daha cok parmak emiyorlar:) ) ve kucakta bebek uyutmaya calistik ve bebekler giderek agirlasmaya basladi. Cesitli omuz ve bel agrilari ortaya cikti. Kisacasi sikintili bir durumdu.
Ikinci sorun ise gunduz uykularinin cok kisa olmasi. Gece uykularimiz yaklasik 11 saat (MASALLAH!) oldugu icin doktorumuz bunun cok da onemli olmadigini, kitaplarda anlatildigi gibi uyumalarinin cok da gerekli olmadigini soyledigi icin bu sorunun uzerini ciziyorum. Bu bize duzen oturtmak konusunda sikinti yaratacak bir konu ama n'apalim bizim de cok dakik bir duzenimiz olmayiversin.
Hamilelik oncesinde cesitli kitaplar okumustum. Marc Weissbluth'un 'Healthy Sleeping Habbits, Happy Twins' kitabinda anlatilan butun metodlar, meshur baby whisperer'in yatir kaldir metodu, Feber'in yontemi vs vs vs... Cesitli arastirmalar yaptim. Bloglara daldim. Her ebeveynin yaklasimi farkli olmakla beraber zaten her bebegin mizaci da farkli. Sorunun cozumu gercekten az da olsa aglatmaktan geciyordu. Ama su bir gercekti bebekleri aglatmak istemiyordum. Bebek aglatmak sanki cok zalimce birsey gibi geliyordu, kiyamiyordum. Normal zamanda bile agladiklarinda icim gidiyordu. Her gece saatlerce uyanan bebeklerden birini kucagimda omzum kopana kadar sallarken 'yarin uyku egitimine baslayacagim' diyordum ama ertesi gun olunca icimdeki melek anne engel oluyordu. Taa ki gecen pazar gunune kadar.
Gecen hafta cumartesi gunu bir arkadasimin evine davet edildik. Esim is seyahatinde oldugu icin arabayi ben kullaniyordum ve yardimci kiz bebeklerle ilgileniyordu. Kizlardan biri gidiste 25 km boyunca ciglik cigliga agladi. Ne yaptiysak susmadi. Cevreyolu oldugu icin kenara da cekemedim, aglamayi dinleye dinleye 20 dakika yolculuk yaptik. Arabadan iner inmez gulmeye basladi. Aksam donuste ise ikisi birden ciglik cigliga agladilar ve o stresle tekrar 25 km araba kullanmak zorunda kaldim. Eve geldiklerinde yine kikir kikir guluyorlardi. Orada anladim ki bebekler aglayinca birsey olmuyor. :) Ve ertesi gun bu ise gercekten baslamaya karar verdim.
Esimin is seyahatinda olmasini firsat bilerek iki gun Ferber'in kontrollu aglatma metodunu denedim. Bebeklerden birinin yatagini diger odaya tasidim ve iki odada da binaural beats adli white noise albumunu actim. Hatta biraz abartip hoparlore bagladim evde gumbur gumbur gurultu olustu. :) Maksat dikkatlerini dagitacak bir ses olmasiydi. Iki gun epey kanli gecti aglama konusunda. Maksimum 20 dakika aglayan oldu ama sonucta agladilar. Hatta gunduz uykularinin sonuncusuna hic aglamadan gitti biri ama aksam uykusuna gonderemedik bir turlu. Birkac kez yataktan kaldirmam gerekti. Hatta itiraf etmeliyim birine meme verdim. :) Ikinci gun bebeklerden biri sabah uykusuna yine aglamadan gitti, oburu ise sadece 5 dakika agladi. Sonra hersey kotuye gitmeye basladi. Birseyleri yanlis yapmis olmaliyim ki ikisi de cok aglamaya basladi. Sonucta uyuyorlardi ama aglama suresi kisalacagina uzamaya basladi. Ve melek anne ortaya cikti. Bu isi aglatarak cozemeyecegimi anladim ve uyurlerken yanlarinda olursa belki sorunu cozerim dedim.
Gece uykularinda hep bir rutin izlemistik. Banyo, masaj, pijama ve beslenme olarak. Bu kez beslenme sonrasi ikisine de sarki soyledim, halen ayri odalarda uyuduklari icin ayni isi 2 kere yaptim. Ve daha sonra yan yatirarak elimle sirtlarini oksadim. Bir de ninni soyledim. Ikisi de elimi tuttular ve 2 dakika icerisinde uykuya daldilar. Benim icin mucizevi bir durumdu bu. Gece uykularimiz ne zamandir duzenli zaten. Geceleri sadece 1 kere kalkip meme emiyorlar, sonra emerken uyuyakaliyorlar. Gece yine oyle oldu.
Ucuncu ve dorduncu gun sabah yine ayni teknigi uyguladim. Ve yine 2 dakikada uykuya gittiler ama oglen ve aksamustu uykularinda biraz mikirdanmalar olmaya basladi. Gozlerinden yas gelmedi ama ciglik atmaya basladilar. Sukunetimi bozmadan sadece ninniyi soyledim ve goz temasi kurmamaya calistim. Binaural beats surekli fonda acikti ve maksimum 10 dakika icerisinde (dis cikardiklari icin huysuz olduklari bir gunde o da!) uykuya daldilar hem gunduz hem de gece!
Bugun 5. gun ve ikisini tekrar bir arada yatirmaya karar verdim. Kizlarim sese karsi cok hassas ve ufacik bir tikirtida bile uyaniyorlar o sebepten white noise benim icin cok can alici bir arac durumunda. Odadaki gurultuyu artirip ikisini de yataklarina koyup ellerinden tuttum. Mikirdandilar, agladilar hatta uyumus olan biri tekrar uyandi o gurultude bile aglama sesini ayirtetti. Ama yilmadi ninni ya da 'ehhh ehhh' tarzi soylemlerime devam ettim. Sonuc basarili.
Kisacasi 5 gunde bebekler kucakta degil yataklarinda yatmayi ogrendiler ki bebeklerimiz maalesef onceleri yataga popolari deger degmez uyanir ve aglamaya baslarlardi.
Hayal degil, siz de yapabilirsiniz! :)
Bu arada tek bebegi olanlara not: tek bebegim olsaydi onu koynumdan ayirmazdim, slinge baglayip hep kucakta uyuturdum. :P
Ikiz kizlarimiz 22 Mayis'ta 35 haftalik olarak dunyaya geldiler. Su anda 4 ay 20 gunlukler. Hersey yolunda ve keyifler yerinde. Dogumu Turkiye'de yapip bebekler 3.5 aylikken Bahreyn'e donduk.
Bebek bakmak gercekten cok sabir ve enerji gerektiren bir durumken ikiz bebeklerle gecen ilk 2.5 ay cidden yorucuydu; ama, bebeklerdeki bitmez tukenmez merak, mutluluk ve de heyecani gorunce gun icerisinde yorgunluktan eser kalmiyordu. Cok sukur ki major pek sorun olmadan su gune geldik.
Sikayetci oldugumuz tek konu, pek cok yeni ebeveynin katilacagi gibi, uyku sorunuydu. Bizde iki sorun var muhtemelen birbiriyle baglantili. Ilk sorun kucakta uyumakti. Bebeklerinin uzerine titreyen diger bir cok anne baba ve yakinlar gibi biz de bebeklerimizin kucakta uyumaya alismasina ve her gik dediklerinde yanlarinda bitmeye engel olamadik. :) Turkiye'deyken bebekleri tasiyacak kucak coktu ama Bahreyn'e gelince ben ve evdeki yardimci haric gun icinde kimse olmuyor, aksamlari da zaten butun gun calisan esimden boyle bir istekte bulunmak sacma geliyordu. Kisacasi gun icinde saatlerce memede (tahmin edeceginiz uzere emzik kullanmiyoruz, artik daha cok parmak emiyorlar:) ) ve kucakta bebek uyutmaya calistik ve bebekler giderek agirlasmaya basladi. Cesitli omuz ve bel agrilari ortaya cikti. Kisacasi sikintili bir durumdu.
Ikinci sorun ise gunduz uykularinin cok kisa olmasi. Gece uykularimiz yaklasik 11 saat (MASALLAH!) oldugu icin doktorumuz bunun cok da onemli olmadigini, kitaplarda anlatildigi gibi uyumalarinin cok da gerekli olmadigini soyledigi icin bu sorunun uzerini ciziyorum. Bu bize duzen oturtmak konusunda sikinti yaratacak bir konu ama n'apalim bizim de cok dakik bir duzenimiz olmayiversin.
Hamilelik oncesinde cesitli kitaplar okumustum. Marc Weissbluth'un 'Healthy Sleeping Habbits, Happy Twins' kitabinda anlatilan butun metodlar, meshur baby whisperer'in yatir kaldir metodu, Feber'in yontemi vs vs vs... Cesitli arastirmalar yaptim. Bloglara daldim. Her ebeveynin yaklasimi farkli olmakla beraber zaten her bebegin mizaci da farkli. Sorunun cozumu gercekten az da olsa aglatmaktan geciyordu. Ama su bir gercekti bebekleri aglatmak istemiyordum. Bebek aglatmak sanki cok zalimce birsey gibi geliyordu, kiyamiyordum. Normal zamanda bile agladiklarinda icim gidiyordu. Her gece saatlerce uyanan bebeklerden birini kucagimda omzum kopana kadar sallarken 'yarin uyku egitimine baslayacagim' diyordum ama ertesi gun olunca icimdeki melek anne engel oluyordu. Taa ki gecen pazar gunune kadar.
Gecen hafta cumartesi gunu bir arkadasimin evine davet edildik. Esim is seyahatinde oldugu icin arabayi ben kullaniyordum ve yardimci kiz bebeklerle ilgileniyordu. Kizlardan biri gidiste 25 km boyunca ciglik cigliga agladi. Ne yaptiysak susmadi. Cevreyolu oldugu icin kenara da cekemedim, aglamayi dinleye dinleye 20 dakika yolculuk yaptik. Arabadan iner inmez gulmeye basladi. Aksam donuste ise ikisi birden ciglik cigliga agladilar ve o stresle tekrar 25 km araba kullanmak zorunda kaldim. Eve geldiklerinde yine kikir kikir guluyorlardi. Orada anladim ki bebekler aglayinca birsey olmuyor. :) Ve ertesi gun bu ise gercekten baslamaya karar verdim.
Esimin is seyahatinda olmasini firsat bilerek iki gun Ferber'in kontrollu aglatma metodunu denedim. Bebeklerden birinin yatagini diger odaya tasidim ve iki odada da binaural beats adli white noise albumunu actim. Hatta biraz abartip hoparlore bagladim evde gumbur gumbur gurultu olustu. :) Maksat dikkatlerini dagitacak bir ses olmasiydi. Iki gun epey kanli gecti aglama konusunda. Maksimum 20 dakika aglayan oldu ama sonucta agladilar. Hatta gunduz uykularinin sonuncusuna hic aglamadan gitti biri ama aksam uykusuna gonderemedik bir turlu. Birkac kez yataktan kaldirmam gerekti. Hatta itiraf etmeliyim birine meme verdim. :) Ikinci gun bebeklerden biri sabah uykusuna yine aglamadan gitti, oburu ise sadece 5 dakika agladi. Sonra hersey kotuye gitmeye basladi. Birseyleri yanlis yapmis olmaliyim ki ikisi de cok aglamaya basladi. Sonucta uyuyorlardi ama aglama suresi kisalacagina uzamaya basladi. Ve melek anne ortaya cikti. Bu isi aglatarak cozemeyecegimi anladim ve uyurlerken yanlarinda olursa belki sorunu cozerim dedim.
Gece uykularinda hep bir rutin izlemistik. Banyo, masaj, pijama ve beslenme olarak. Bu kez beslenme sonrasi ikisine de sarki soyledim, halen ayri odalarda uyuduklari icin ayni isi 2 kere yaptim. Ve daha sonra yan yatirarak elimle sirtlarini oksadim. Bir de ninni soyledim. Ikisi de elimi tuttular ve 2 dakika icerisinde uykuya daldilar. Benim icin mucizevi bir durumdu bu. Gece uykularimiz ne zamandir duzenli zaten. Geceleri sadece 1 kere kalkip meme emiyorlar, sonra emerken uyuyakaliyorlar. Gece yine oyle oldu.
Ucuncu ve dorduncu gun sabah yine ayni teknigi uyguladim. Ve yine 2 dakikada uykuya gittiler ama oglen ve aksamustu uykularinda biraz mikirdanmalar olmaya basladi. Gozlerinden yas gelmedi ama ciglik atmaya basladilar. Sukunetimi bozmadan sadece ninniyi soyledim ve goz temasi kurmamaya calistim. Binaural beats surekli fonda acikti ve maksimum 10 dakika icerisinde (dis cikardiklari icin huysuz olduklari bir gunde o da!) uykuya daldilar hem gunduz hem de gece!
Bugun 5. gun ve ikisini tekrar bir arada yatirmaya karar verdim. Kizlarim sese karsi cok hassas ve ufacik bir tikirtida bile uyaniyorlar o sebepten white noise benim icin cok can alici bir arac durumunda. Odadaki gurultuyu artirip ikisini de yataklarina koyup ellerinden tuttum. Mikirdandilar, agladilar hatta uyumus olan biri tekrar uyandi o gurultude bile aglama sesini ayirtetti. Ama yilmadi ninni ya da 'ehhh ehhh' tarzi soylemlerime devam ettim. Sonuc basarili.
Kisacasi 5 gunde bebekler kucakta degil yataklarinda yatmayi ogrendiler ki bebeklerimiz maalesef onceleri yataga popolari deger degmez uyanir ve aglamaya baslarlardi.
Hayal degil, siz de yapabilirsiniz! :)
Bu arada tek bebegi olanlara not: tek bebegim olsaydi onu koynumdan ayirmazdim, slinge baglayip hep kucakta uyuturdum. :P
Kayıtlar
